Wierzył w to, w co chciał wierzyć.

B.A. Paris, Pozwól mi wrócić

Gdy niewiedza i niepewność są wręcz wyniszczające… Lepsza już najgorsza prawda, ale niech wszystko się w końcu wyjaśni… Tym bardziej, gdy nie można ufać nawet sobie…

Layla i Finn. Ich wspólne życie potoczyło się jak w bajce, a przynajmniej taki był początek ich związku. Długo szczęściem się nie nacieszyli. Kres wszystkiemu położyło zaginięcie Layli. Zaginięcie? Morderstwo? Ucieczka? Hipotez jest wiele. I gdy wydawać by się mogło, że Finn w końcu zakończył ten etap w swoim życiu i może zacząć wszystko od nowa, powrócił poniekąd do punktu wyjścia. Symbolicznie pożegnał się z Laylą, ale jak o niej zapomnieć, gdy u boku Finna miejsce zajęła bliska jej osoba? Jak zacząć wszystko od nowa, gdy porównań nie ma końca? Co by powiedziała Layla, gdyby nagle tu się zjawiła? Gdyby Finn mógł sobie wszystko przypomnieć… I nagle nadchodzi ten dzień. Layla znów jest blisko.

Ellen i Finn. Czy to była miłość? Raczej nie, choć Finn bardzo chciał w to wierzyć. Czy to była przyjaźń? Raczej nie, bo nie byli wobec siebie do końca otwarci i szczerzy. Zatem co ich połączyło? Połączyła ich właśnie Layla. Ale na tym nie koniec. Wtedy historia byłaby zbyt zwyczajna, a autorka nie taki miała zamiar.

Finn. Czy będzie w stanie dokonać wyboru? Czy w takim przypadku możemy w ogóle mówić o dobrym wyborze? Jakąkolwiek decyzję podejmie zrani jedną z nich albo obie. Czy one będą potrafiły pogodzić się z tym, co postanowi? Czy powinien pójść za głosem serca czy za głosem rozsądku? Czy powinien poddać się emocjom czy zachować lojalność? Lojalność wobec kogo?

Pozwól mi wrócić to niepospolita historia, a gdy wszystkie karty zostały już odkryte można nawet pokusić się o stwierdzenie, że trochę przerysowana ta historia. Motyw zaginięcia pozwolił autorce manipulować fabułą. Z kolei Layla manipulowała życiem innych. I tu dotykamy dwóch ważnych tematów: zaginięcie i manipulacja. Domysły, przypuszczenia, zawieszenie, niepewność. Nie ma chyba większej kary dla tych, którzy pozostają ze swoimi myślami i którzy muszą na nowo poukładać swoje życie. Z całą pewnością jest to niezwykle trudne. Takim było dla bohatera powieści. A manipulacja? Czyżby Layla była aż tak wyrafinowana? Czy to był jej sposób na zemstę? Czy jej finezyjny plan można wytłumaczyć jedynie chorobą psychiczną? Kogo bardziej chciała zranić? Bo to, że swoim postępowaniem zrani było więcej, niż pewne. I w końcu kolejny wątek związany z postawą Finna. Czy podświadomość naprawdę potrafi płatać nam takie figle? Finn widział to, co chciał zobaczyć. Wierzył w to, w co chciał wierzyć. Chyba nie przypuszczał, że może być aż tak zaślepiony…

Pozwól mi wrócić to powieść wciągająca. To powieść, którą szybko się czyta. To powieść, która nie pozostawia czytelnika bez refleksji i która wymusza ważne pytania. A nad odpowiedzią niech każdy zastanowi się sam.

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu.