Dziś ponownie Rafał Wojaczek i dwa wiersze: Na jednym rymie (poświęcony Jadwidze Z.) i Była wiosna, było lato . Na jednym rymie Ile kwiatów tyle światów na tym świecie jednym Ile oczu tyle światła na tym świecie ciemnym Ile dzwonów tyle głosu na tym świecie niemym Ile trwogi tyle wiary na świecie niewiernym Ile wierszy tyle prawdy na świecie niepewnym Ile męki tyle chwały na świecie doczesnym Ile klęski tyle pętli na świecie śmiertelnym Ile śmierci tyle szczęścia na tym świecie nędznym Była wiosna, było lato Była wiosna, było lato, i jesień, i zima Był poeta, co sezony cierpliwie zaklinał Na mieszkanie i na miłość, na trochę nadziei Na obronę ode klęski, oddalenie nędzy Na ojczyznę, tę dziedzinę śmierci niechybionej Na jawną różę uśmiechu pięknej nieznajomej Na prawo ważnego głosu, na wiersz nie bez echa Na Księgę, która by mogła nie zwać się gazeta Na dzień dobry, na noc cichą, na sen, nie na koszmar Na matkę, na ojca, wreszcie i na litość Boga
Świetnie, że zwracasz uwagę na ciekawe informacje. 😊
OdpowiedzUsuńCieszę się, że tak uważasz :)
UsuńIntrygująca propozycja :)
OdpowiedzUsuńFajna :)
OdpowiedzUsuńCzarne ma dobre reportaże, a Jacek Hugo-Bader dobre pióro. Mam nadzieję, że to połączenie okaże się niezawodne ;)
OdpowiedzUsuńTo bardzo dobry reportaż :)
UsuńI kolejna, warta zapamiętania data w naszym kalendarzu.
OdpowiedzUsuń:)
UsuńPostać nieznana szerszemu gronu czytelników, a warta poznania :)
OdpowiedzUsuńTo prawda. Gdybym nie studiowała filologii rosyjskiej pewnie w ogóle nie kojarzyłabym jego nazwiska.
UsuńŚwietna ciekawostka!
OdpowiedzUsuń:)
Usuń