monika olga czyta

Jaume Cabre, Wyznaję Są takie książki, które należy czytać w odpowiednim czasie i w odpowiednim miejscu. Nie spiesząc się… Krok po kroku odkrywać mnóstwo historii pozornie ze sobą nie powiązanych. A gdy myślisz, że już nic Cię nie zaskoczy… otwierasz szeroko usta ze zdziwienia i powtarzasz w kółko: to niemożliwe …. Są takie książki, które pozostają z czytelnikiem bardzo długo. Są takie książki, do których się wraca. Taką książką jest Wyznaję Jaume Cabre. Ta powieść ma dwa lejtmotywy. Pierwszy, materialny, to Vial. To skrzypce skonstruowane przez Lorenza Storioniego, którym jako pierwszym zostało nadane własne imię. Vial przez wiele lat był dla Adriana zakazanym owocem. Zawsze zamknięte w sejfie, do którego mały Adrian i tak zakradał się pod nieobecność ojca. Przecież znał szyfr. W szpiegowaniu wyspecjalizował się dość szybko. Zresztą to nie było wcale takie trudne. Należało po prostu nie robić hałasu, zejść ojcu z oczu i mu nie przeszkadzać. Reszta to tylko obserwacja, w kt

Uwielbiam czytać biografie. To gatunek, który cały czas mnie fascynuje i nigdy nie znudzi. Oto moje propozycje na drugi miesiąc urlopowo-wakacyjny. Thomas Sjoberg, Ingmar Bergman. Miłość, seks i zdrada Z noty wydawniczej: Ingmar Bergman. 70 filmów, 100 sztuk teatralnych i słuchowisk radiowych. 3 Oscary, 2 Złote Globy, 1 Złota Palma, 1 Cezar, 1 Złoty Niedźwiedź. 5 żon. 9 dzieci. I szereg kochanek, m.in. Liv Ullmann, Bibi Andersson i Harriet Andersson… Syn pastora, przez całe życie dręczony lękami i obsesjami, w pewnym okresie życia zafascynowany faszyzmem. Jego filmy w powszechnej opinii uważane są za „ciężkie”, choć on sam lubił myśleć o sobie jako o człowieku z poczuciem humoru. Trudno uwierzyć, że w jednym życiu mogło się tyle zmieścić… „Nie zostało już wiele żon i kochanek Bergmana, ale te, które otrzymały zaproszenie i mogły przybyć, pojawiły się siedemnastego sierpnia 2007 roku w kościele na wyspie Faro. (…) Zachowywały się tak, jakby ich towarzystwo im odpowiada

Przydrożny handel...

Krajobrazy bornholmskie...

Bornholm. Duńska wyspa pachnąca czosnkiem niedźwiedzim. Kraina wiatraków, edredonów, biedronek, ceramiki i uroczych miasteczek. 

Jaume Cabre, Wyznaję Od wydawnictwa: „Wielka powieść europejska”, „przełom w literaturze”, „powieść-katedra o idealnych proporcjach i epickim, pełnym kunsztownych detali wykonaniu”, „książka, która przeżyje nas wszystkich”. Wyznaję zachwyca czytelników i krytyków. Tę książkę czyta niemal cała Europa! To trzymające w napięciu do ostatniej strony wyznanie miłosne i spowiedź człowieka starającego się przeniknąć istotę zła – w świecie i sobie samym. Historia chłopca dorastającego samotnie wśród książek, który musi zmierzyć się z rodzinnymi tajemnicami. Za sprawą osiemnastowiecznych skrzypiec zagłębia się w mroki dziejów hiszpańskiej inkwizycji i piekła dwudziestowiecznej Europy. Cabre, którego pasją jest muzyka, skomponował tę powieść jak symfonię, z częstymi zmianami nastroju, tempa i głosu narracji. Bogactwo wątków, postaci, pomysłów literackich oszałamia i wzbudza zachwyt. Wydawnictwo Marginesy Rok wydania: 2013 Liczba stron: 767

Grudziądzkie nadwiślańskie błonie i rynek. To był sentymentalny spacer...