monika olga czyta

Anna Laura Rucińska, Zagubieni w Paryżu Od wydawnictwa: Valérie – z dwójką dzieci i trzecim w drodze – odchodzi od męża i postanawia ułożyć sobie życie we Francji. Jest rok 1980. W Paryżu poznaje dużo od siebie starszego Andrzeja, pisarza i tłumacza. I choć wie, że Andrzej ma żonę, zakochuje się bez pamięci. Poznaje też środowisko polskich intelektualistów i artystów i postanawia nauczyć się polskiego. Po jakimś czasie Valérie uzmysławia sobie, że jej ukochany działa w opozycji i jego wizyty w Paryżu mają charakter konspiracyjny. 13 grudnia 1981 świat wstrzymuje oddech. Valérie nie wie, czy Andrzej w Warszawie żyje. Wbrew wszystkiemu decyduje się na szalony krok: postanawia zorganizować pomoc humanitarną i wyruszyć do objętej stanem wojennym Polski. Nie wie jednak, że czeka ją tam kilka przykrych niespodzianek… Zagubieni w Paryżu to opowieść o przyjaźni między kobietami, ścieżkach prowadzących do wolności, o wzajemnym wspieraniu się i walce o siebie. Wy

Stefan Türschmid , Czwarty czerwony Rewelacyjnie napisana powieść o miłości (i nie tylko) w trudnych czasach. Tło historyczne, które wybrał autor, jest niesamowicie bogate w wydarzenia, które na zawsze zmieniły świat. I nie zawsze były to dobre zmiany. Z głównymi bohaterami i ich najbliższymi przeżywamy pełne napięcia oczekiwanie na wojnę, która wisi w powietrzu. Jedni nie mają już złudzeń, inni jeszcze nie dowierzają. Przecież ci wszyscy zasiadający na tronach najważniejszych państw europejskich w mniejszym lub większym stopniu są rodziną! Jak jeden kuzyn może zaatakować drugiego?! To nonsens. A jednak wybucha I Wojna Światowa. I to wojna długa i straszna. Dla jednych wojna była przysłowiowym gwoździem do trumny, dla innych nadzieją na odzyskanie wolności. Wojna rzuciła jeszcze wtedy carską Rosję w przepaść, a Polsce dała upragnione wyzwolenie spod zaborów. Powieść pokazuje dzieje Rosji i Polski w zawirowanym czasie I Wojny Światowej, rewolucji lutowej i październikowej, wal

Stefan Türschmid , Czwarty czerwony Od wydawnictwa: Stefan Türschmid, autor bestsellerowej powieści Mrok i mgła , tym razem przenosi czytelnika do Rosji początków XX wieku. Jan – polski szlachcic, kawalerzysta, jeździec konkursowy i Katia – młodziutka rosyjska śpiewaczka. Piękni, młodzi, zakochani. I gdy już się wydaje, że ich szczęściu nic nie może zagrozić, Europa staje w ogniu. Jana i Katię rozdziela przetaczająca się przez kontynent wojna, a potem rewolucja. Ich świat nie jest już światem muzyki i pięknych koni, lecz światem krwi, głodu i strachu. Czy ich miłość przetrwa tę trudną próbę? Czwarty czerwony , w którym autor po mistrzowsku splata prawdę historyczną z fikcją literacką, odkłamuje rewolucję październikową – której setna rocznica przypada w roku 2017 – i wojnę domową w Rosji, opowiada dzieje Legionów Polskich i wojny polsko-bolszewickiej. Czytelnik znajdzie tu historie niezwykłych zwykłych ludzi, wielkich przywódców i polityków: cara Mikołaja II, Józefa Piłsudskie

Spacer po III alei Najświętszej Maryi Panny w Częstochowie, która prowadzi wprost na Jasną Górę i do parku podjasnogórskiego, który jesienią wygląda szczególnie pięknie.

Henning Mankell, Głębia Lars Tobiasson-Svartman to młody człowiek, do którego los często się uśmiechał. Pomimo traumy z dzieciństwa jego dorosłe życie ułożyło się bardzo pomyślnie. Był zdolnym inżynierem marynarki wojennej i jego praca zawodowa była zarazem jego wielką pasją. Otóż Lars zajmował się pomiarami dna Bałtyku. Określanie odległości stało się wręcz jego obsesją, ale nie to było niepokojące. Lars wraz ze swoją żoną, Kristiną, prowadzili życie na dość wysokim poziomie. Wynikało to z tego, że Kristina pochodziła z zamożnej i szanowanej rodziny. Cieszyli się pięknym i przestronnym mieszkaniem. Nie musieli martwić się o pieniądze, ponieważ Kristina zawsze mogła liczyć na swego ojca, a i Lars potrafił zadbać o finanse. Nie było między nimi wielkiej namiętności. Ba, można powiedzieć, że takie pojęcie było Kristinie zupełnie obce. Czy była to kwestia wychowania i konwenansów czy raczej kwestia charakteru? Byli małżeństwem zgodnym, kochali się, a jednocześnie byli dla siebie

Henning Mankell, Głębia Od wydawnictwa: Ostra, przenikliwa analiza sytuacji Szwecji z okresu pierwszej wojny światowej nadaje temu jakby thrillerowi typowy dla klasycznych dzieł gatunku wymiar moralny i niepokojącą atmosferę. Poruszone zostają w nim kwestie związane z etyką, sprawiedliwością i demokracją, podobnie jak w kryminałach o Wallanderze. Wszystko to sprawia, że powieść jest pełna mocy. „The Guardian” Październik 1914 roku. Pancernik „Svea” dociera do Archipelagu Sztokholmskiego. Na pokładzie znajduje się Lars Tobiasson-Svartman inżynier marynarki wojennej, który podjął się pomiaru głębokości wód morskich i wyznaczenia kanału żeglugowego dla okrętów wojennych. Mężczyzna już od dzieciństwa jest zafascynowany pomiarami i maniakalnie pragnie oraz pożąda precyzyjnej wiedzy na temat głębokości. To znalazło odbicie w jego monotonnym życiu prywatnym, które dzieli z żoną Kristiną, wycofaną i pełną rezerwy. W pobliżu wód, na których dokonywane są pomiary, Lars zatrzymuj

Tadeusz Dołęga-Mostowicz, Profesor Wilczur Przyznam szczerze, że Znachora nie czytałam. Oglądałam jedynie film, a po książkę nie sięgnęłam. Gdy wpadła mi w ręce kontynuacja losów profesora Rafała Wilczura bez zastanowienia oddałam się lekturze. Tym bardziej, że lubię twórczość Tadeusza Dołęgi-Mostowicza. Czy profesor Wilczur wraz z odzyskaniem pamięci odzyskał swoje dawne życie? I tak, i nie. Utrata pamięci i lata spędzone na Kresach totalnie przewartościowały jego życie. Póki co powrócił do Warszawy, do swojej willi, do swojej kliniki. Porzucił swoją znachorską praktykę i w końcu znowu mógł dokonywać cudów na sali operacyjnej. A chirurgiem był wyśmienitym! Odzyskał swoją dawną pozycję i wydawać by się mogło, że już zawsze tak będzie. Pełnia szczęścia! Odnaleziona tożsamość. Odnaleziona córka. Powrót do kręgu wielkiej medycyny.   Ale nie wszystkim było to w smak. Otóż pewna żona pewnego lekarza, który na czas zaginięcia profesora piastował jego stanowisko w jego klin

Tadeusz Dołęga-Mostowicz, Profesor Wilczur Od wydawnictwa: Książka przedstawia dalsze losy profesora Rafała Wilczura, który po odzyskaniu pamięci powraca do pracy w swojej klinice w Warszawie. Niestety nie wszystkim jego współpracownikom to się podoba. Ich intrygi i pomówienia sprawiają, że profesor Wilczur porzuca pracę w klinice i wyjeżdża na wieś. Podąża za nim młoda lekarka Łucja Kańska… Wydawnictwo Ringier Axel Springer Polska Sp. z o.o. Rok wydania: 2017 Liczba stron: 413 Na blogu można znaleźć także recenzję innej powieści tegoż autora, Trzecia płeć.

Hampton Sides, W królestwie lodu. Tragiczna wyprawa polarna USS Jeannette Odkrywać świat. Być pionierem w wytyczaniu szlaków prowadzących do nieznanych dotąd ziem. Weryfikować dotychczasową wiedzę naukową. Wyryć na zawsze swoje nazwisko w historii świata. Odwaga, podniecenie, wiara w dokonanie rzeczy niemożliwych, ekscytacja, entuzjazm i fascynacja tym, co nieznane. Myślę, że to dość trafne określenia na temat załogi okrętu marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych, która w 1879 roku wypłynęła z portu w San Francisco i wyruszyła na podbój Bieguna Północnego. Czy ta ekspedycja miała szansę na sukces czy raczej z góry była skazana na porażkę? Wydawać by się mogło, że raczej to pierwsze. Wyprawa była świetnie przygotowana pod wszelkimi względami. Okręt porządny po gruntownym remoncie. Świetnie wyposażony, komfortowy i przystosowany do żeglugi w utrudnionych warunkach. Załoga nie byle jaka, bo oficerowie marynarki, naukowcy, specjaliści i marynarze z przeogromnym bagażem doświa

Hampton Sides, W królestwie lodu. Tragiczna wyprawa polarna USS Jeannette Od wydawnictwa: Wspaniała opowieść o bohaterstwie i determinacji ludzi, którzy znaleźli się w najbardziej bezlitosnej krainie na Ziemi. Gdy w 1879 roku trójmasztowy bark Jeannette wypływał z San Francisco, żegnały go wiwatujące tłumy i wrzawa w gazetach. Załoga statku pod dowództwem George’a De Longa wyruszała po chwałę, jaką miało jej przynieść zdobycie jednego z ostatnich niezbadanych miejsc na Ziemi – bieguna północnego. Nie było to jednak jej dane. Jeannette dostała się w miażdżący uścisk polarnych lodów. Nim z ogłuszającym trzaskiem pękły deski kadłuba, członkowie wyprawy z niewielkim zapasem żywności i trzema łódkami zeszli ze statku. Byli setki mil na północ od najbliższego lądu – Syberii. Czekał ich niemal beznadziejny marsz po ciągnącym się w nieskończoność lodzie… Wydawnictwo Rebis Rok wydania: 2016 Liczba stron: 488

Katarzyna Puzyńska, Z jednym wyjątkiem, cz. 1 Niewielka miejscowość niedaleko Brodnicy. Długo wyczekiwana wiosna w pełni. Mieszkańcy bez większych sensacji zajęci są swoimi codziennymi sprawami. Do czasu. Małgorzata Głuszyńska to prawie osiemdziesięcioletnia właścicielka kwiaciarni, która w przeszłości była prokuratorem. Jej ciało znalazła sąsiadka. Na pierwszy rzut oka wszystko wydawało się jasne. Staruszka znaleziona we własnym domu. Śmierć w takim wieku nie powinna dziwić. Pierwszą wątpliwość zasiała ratowniczka medyczna, która od razu trafnie wskazała kierunek poszukiwań i która od razu zawyrokowała, że mamy do czynienia jednak z zabójstwem, a nie ze śmiercią naturalną. I skąd na miejscu błyskawicznie pojawił się dociekliwy miejscowy dziennikarz? Lipowo to mała miejscowość, ale dziennikarz zjawił się niemal jednocześnie z policją. Przypadek? Wstępne oględziny miejsca zaczęły rodzić kolejne pytania. Dlaczego prawie wszystkie okna są pootwierane? Kto odwiedził starszą pani

Katarzyna Puzyńska, Z jednym wyjątkiem Od wydawnictwa: Po zimie w Lipowie nie zostało już śladu. Wiosna przejmuje świat w swoje władanie. Kwitną kasztanowce, a na polach szumi zielone jeszcze zboże. Przy tej sprzyjającej aurze młodszy aspirant Daniel Podgórski zamierza nareszcie zmienić swoje życie i oświadczyć się Weronice Nowakowskiej. Tymczasem w okolicach Lipowa umiera pewna kwiaciarka. Kobieta jest już wiekowa, więc jej śmierć początkowo nie wydaje się wcale podejrzana. Z jakiegoś powodu jednak ratowniczka medyczna z karetki pogotowia wezwanej przez sąsiadkę zmarłej nalega na natychmiastowe sprowadzenie policji. Szybko okazuje się, że kobieta miała rację, a kwiaciarka została zamordowana. Daniel Podgórski i komisarz Klementyna Kopp stają przed kolejnym trudnym zadaniem. Kto mógł życzyć śmierci samotnej starszej pani? Wydawnictwo Prószyński Media Sp. z o.o. Rok wydania: 2017 Liczba stron: 312 Część 1

Eugeniusz Paukszta, Spowiedź Lucjana Skobiela Lucjan Skobiel. W młodości student nie przepuszczający żadnej okazji do dobrej zabawy. Szczodry i hojny. Chłopak mający gest. Absolutnie nie miał problemu z tym, aby przepijać i przehulać z kolegami pieniądze, które otrzymywał z domu. Nie raz był głównym sponsorem libacji. Lucjan to także chłopak, który błyskawicznie podejmuje decyzje i w krytycznych momentach przystępuje do działania. Przynajmniej taki był przed wojną. Bez wahania wskoczył do rzeki, aby ratować pewną topielicę. Cóż z tego, że był na przeogromnym kacu? W wodzie była kobieta, która potrzebowała pomocy. A Lucjan był człowiekiem skorym do pomocy niezależnie od stanu swojej trzeźwości. Trzeźwość myślenia bez wątpienia zatracił, kiedy zakochał się w Lucynie. Nic nie wskazywało na tragedię. Pewne niepokojące sygnały powinien dostrzec dużo wcześniej. Wszystko, a raczej wszystkich zweryfikowała wojna. A więc stało się! Wybuchła wojna, do której dążył niebezpieczny człowi

Eugeniusz Paukszta, Spowiedź Lucjana Skobiela Od wydawnictwa: Walka ojca o miłość córki Lucjan Skobiel odbudowuje swoje życie po wojnie. Nowa jest nie tylko jego sytuacja zawodowa, ale i życiowa rola, gdyż niespodziewanie musi sprostać obowiązkom ojca. Do Polski wraca jego córka, owoc związku małżeńskiego z Niemką. Małgosia, której Niemcy w okresie okupacji zaszczepili nienawiść do wszystkiego, co polskie, jest zawieszona pomiędzy dwoma narodami i dwoma kulturami. Musi nauczyć się żyć w Polsce i, zgodnie z życzeniem ojca, spróbować pokochać swoją nową ojczyznę. Walka o serce i umysł dziewczynki nie jest łatwa i wymaga od Skobiela wielkiego wysiłku podyktowanego głębokim umiłowaniem Polski. „Drogi Panie, wziąłem ze sobą Spowiedź Lucjana Skobiela i czytałem ją (…) z wielkim przejęciem, bo każda stronica tej książki wstrząsa i wzrusza. Temat chyba przez nikogo dotąd nie podjęty (…). I tragedia dziecka i ojca, rozwiązana i rozjaśniona jego wielką miłością. A sama post

Gdy w maju b.r. ukazała się w końcu lista nominowanych do tegorocznej Nagrody Literackiej NIKE uśmiech zagościł na mojej twarzy. Dlaczego? Ano dlatego, że wśród nominowanych dostrzegłam trzy publikacje, których recenzje zamieściłam na blogu. Cezary Łazarewicz Żeby nie było śladów , wyd. Czarne Stanisław Łubieński Dwanaście srok za ogon , wyd. Czarne Radka Franczak Serce , wyd. Marginesy Gdy we wrześniu wyłoniono finalistów mój uśmiech nadal nie schodził z twarzy, ponieważ okazało się, że ta trójka nadal walczy o nagrodę. Październik w końcu zakończył oczekiwanie na rozstrzygnięcie. Kto jest tegorocznym zwycięzcą? Cezary Łazarewicz za reportaż  Żeby nie było śladów. Z kolei nagrodę NIKE Czytelników w tym roku otrzymał Stanisław Łubieński za esej Dwanaście srok za ogon.