Wakacje z książką #3

Uwielbiam czytać biografie. To gatunek, który cały czas mnie fascynuje i nigdy nie znudzi. Oto moje propozycje na drugi miesiąc urlopowo-wakacyjny.

Thomas Sjoberg, Ingmar Bergman. Miłość, seks i zdrada

Z noty wydawniczej:

Ingmar Bergman. 70 filmów, 100 sztuk teatralnych i słuchowisk radiowych. 3 Oscary, 2 Złote Globy, 1 Złota Palma, 1 Cezar, 1 Złoty Niedźwiedź. 5 żon. 9 dzieci. I szereg kochanek, m.in. Liv Ullmann, Bibi Andersson i Harriet Andersson… Syn pastora, przez całe życie dręczony lękami i obsesjami, w pewnym okresie życia zafascynowany faszyzmem. Jego filmy w powszechnej opinii uważane są za „ciężkie”, choć on sam lubił myśleć o sobie jako o człowieku z poczuciem humoru. Trudno uwierzyć, że w jednym życiu mogło się tyle zmieścić…

„Nie zostało już wiele żon i kochanek Bergmana, ale te, które otrzymały zaproszenie i mogły przybyć, pojawiły się siedemnastego sierpnia 2007 roku w kościele na wyspie Faro. (…) Zachowywały się tak, jakby ich towarzystwo im odpowiadało. A dlaczego nie? Przecież każda z nich trafiła do galerii sław słynnego reżysera. Zazdrość dawno wygasła, wzajemne urazy odłożyły ad acta. Bergman wywarł wielki wpływy na ich życie. Artyzm i miłość zadziałały jak ogniwa, które połączyły je ze sobą na zawsze. Role, które Bergman im przydzielił, zagrały dobrze, zarówno na planie filmowym, na scenie, jak i w życiu prywatnym. Teraz miały wziąć udział w ostatnim akcie i odprowadzić mężczyznę, którego kochały – każda na swój sposób i w niezwykłych okolicznościach – na miejsce wiecznego spoczynku.” (fragment książki)

Za możliwość przeczytania książki dziękuję wydawnictwu Albatros.

Wiesława Czapińska, Polita

Zamiast wstępu (fragmenty książki):

Czego szukamy  w starym kinie, w zadeszczonych, zużytych taśmach? Śladów wielkiej sztuki, dokumentów minionego, a może własnej młodości?... Tego czasu, który przeminął bezpowrotnie jak uroda dawnych gwiazd?

Z kadrów starego kina wyłania się obraz czasu przeszłego. Szeleszczą bezgłośnie suknie Asty Nielsen. Nieme usta Rudolfa Valentino szepczą namiętne słowa miłości. Mkną śmieszne stare samochody i przyspieszonym rytmem drobnych kroków biegają bohaterowie opowieści o miłości, zazdrości, zdradzie i zbrodni… (…)

Czego szukamy dziś w wielkiej legendzie Poli Negri? Powiązania jej życia prywatnego z tym, co oglądamy na ekranie, z jej wcieleniami w filmach?

Intrygująca kariera Poli Negri wtedy, w tamtym czasie, była nadzieją dla wielu kobiet wierzących w łatwą sławę, wielką fortunę i wieczne szczęście. Biografia aktorki zaprzecza tym mirażom. Sława wprawdzie przyszła, ale nie tak łatwo, wielka fortuna znikła, gdy skończyły się wielkie kontrakty. Szczęście nigdy nie stało się jej udziałem…

Marco Patricelli, Ochotnik. O rotmistrzu Witoldzie Pileckim

Z noty wydawniczej:

 „Bo choćby mi przyszło postradać me życie – tak wolę – niż żyć, a mieć w sercu ranę”.

„To, co ci powiem, musi być zachowane w najgłębszej tajemnicy… Nie nazywam się Tomasz Serafiński. Moje prawdziwe nazwisko brzmi: Witold Pilecki”.

W 1940 roku za zgodą dowództwa podziemia rotmistrz Pilecki na ochotnika poszedł do Auschwitz, by zorganizować tam ruch oporu. Zadanie wykonał. Po dwóch latach i siedmiu miesiącach dokonał brawurowej ucieczki z obozu.

Napisał pierwsze na świecie raporty o Holokauście.

W Powstaniu Warszawskim bohatersko bronił „reduty Pileckiego”.

A po wojnie…

Reżim komunistyczny w Polsce poddał go torturom i skazał na śmierć. Miejsce jego pochówku do dziś pozostaje nieznane.

Witold Pilecki to „bohater naszych czasów” – w ten sposób określa go Marco Patricelli, autor pierwszej popularnej biografii rotmistrza.