On chciał być jego królem!

Elżbieta Cherezińska, Gra w kości

Gra w kości to barwnie napisana powieść, której głównymi bohaterami są postaci historyczne: Otton III i Bolesław Chrobry. Ich losy połączyła męczeńska śmierć Świętego Wojciecha, który wyruszył z kraju Chrobrego z misją chrystianizacyjną do Prus. Władca Piastowski wykupił zmasakrowane ciało męczennika Wojciecha i pochował je w Gnieźnie. Po dwóch latach papież Sylwester II uznał Wojciecha za świętego. To dało początek zupełnie nowym rzeczom, niespotykanym dotąd w średniowiecznej Europie. Święty Cesarz Rzymski postanowił wyruszyć na Wschód w poszukiwaniu sojusznika. Ale to nie wszystko. To miała być nie tylko pielgrzymka do grobu Świętego Wojciecha. To wydarzenie było jedynie częścią wielkiego planu Ottona III. A plan był nie byle jaki, bo idea cesarstwa uniwersalistycznego, które miało jednoczyć całe imperium oparte na czterech państwach chrześcijańskich: Galii, Germanii, Italii i Sclavinii. To była także wielka szansa dla Bolesława Chrobrego i ten zamierzał ją wykorzystać najlepiej, jak to możliwe.

Autorka w imponujący sposób zestawiła dwie skrajnie różne osobowości.

Młody Cesarz Rzymski o anielskiej, delikatnej urodzie, który pragnął odbudowania wspaniałego Imperium Romanum. Żarliwie oddany modlitwie i szukający wyższych doznań w postach i umartwianiu się. Jednocześnie potrafił wymierzać kary zgodnie z okrutnymi średniowiecznymi zasadami, nawet jeżeli oznaczały one okaleczanie drugiego człowieka w bezlitosny i bezwzględny sposób. Nie uciekał także przed skutecznym manipulowaniem w obsadzaniu najważniejszych stanowisk w Cesarstwie Rzymskim, w tym Stolicy Apostolskiej.

Nieco starszy Bolesław Chrobry, który potrafił cieszyć się życiem. Polowania, biesiady, wyprawy wojenne… To całe życie Chrobrego, który umiejętnie wykorzystywał swoje szanse. Pierwszorzędnie potrafił odnaleźć się w zmieniającej się sytuacji politycznej i bezustannie miał apetyt na więcej. Nie wystarczyło mu, że był władcą Państwa Piastowskiego. On chciał być jego królem! I wiedział, jak może osiągnąć swój cel. Mając w swoim państwie ciało świętego męczennika miał jednocześnie możliwości na zrealizowanie swojego śmiałego planu. Jego szanse wzrosły jeszcze bardziej, gdy Otton III postanowił udać się do grobu Świętego Wojciecha…

Właśnie wokół tego wydarzenia, które znane jest z historii jako Zjazd Gnieźnieński – pielgrzymki Ottona III do Gniezna w 1000 roku – autorka skonstruowała swoją powieść. Naprzemiennie pokazywała dwór cesarski i dwór piastowski wprowadzając czytelnika w realia, które miały lub mogły mieć miejsce. Popisowo wykorzystała tło historyczne do tego, aby opowiedzieć historię Ottona III i Bolesława Chrobrego.