Przejdź do głównej zawartości

Aktualnie czytam #206


Clara Usón, Nieśmiały zabójca

Od wydawnictwa:

Książka piękna, podszyta gorzkim humorem, odważna i zaskakująca.

Lata siedemdziesiąte. Cała Hiszpania poruszona jest niewyjaśnioną śmiercią Sandry Mozarovski, gwiazdki filmów erotycznych, rzekomej kochanki króla Jana Karola. Clara Usón wykorzystuje ten epizod hiszpańskiej historii, by pisać o sensie życia, ślepej nadziei młodości, o narracji, którą tworzymy jako nasz sposób na przetrwanie. W losach Sandry odnajduje echa własnego procesu autodestrukcji i złożonych relacji z matką.

Czytelnik otrzymuje inteligentną i wzruszającą powieść, w której Usón do perfekcji doprowadziła charakterystyczne dla swego pisarstwa badanie granic ironii i czułości, tragedii i komedii oraz wyobraźni.

Wydawnictwo REBIS
Rok wydania: 2020
Liczba stron: 236

Za możliwość przeczytania książki dziękuję wydawnictwu.



Etykiety:

Komentarze

  1. Agnieszka Kaniuk16 maja 2020 10:15

    Fabuła zapowiada się bardzo ciekawie, więc czekam na recenzję i życzę miłej lektury. 😊

    OdpowiedzUsuń
  2. Wioleta Sadowska 16 maja 2020 20:03

    Jestem ciekawa Twoich wrażeń z lektury tej książki.

    OdpowiedzUsuń
  3. Radosna16 maja 2020 21:09

    Zaciekawiła mnie ta książka więc czekam na twoją recenzję i życzę przujemnej lektury.

    Książki jak narkotyk

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Monika Olga17 maja 2020 17:44

      Dziękuję :)
      A recenzja już niebawem. Muszę myśli pozbierać :)

      Usuń
  4. Madziakowo17 maja 2020 17:17

    bardzo lubie rebis

    OdpowiedzUsuń
  5. portret π 17 maja 2020 17:47

    O proszę. Po takim tytule bym się nie spodziewała.

    OdpowiedzUsuń
  6. Ervisha17 maja 2020 18:41

    Przyjmenj lektury życzę ;)

    OdpowiedzUsuń
  7. Taki jest świat17 maja 2020 19:28

    Muszę przeczytać :)

    OdpowiedzUsuń
  8. Biblioteka Feniksa18 maja 2020 01:49

    Brzmi niesamowicie ciekawie! Czekam na opinię. Może też się skuszę :)

    Pozdrawiam,
    Biblioteka Feniksa

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Monika Olga19 maja 2020 18:05

      Moja opinia niebawem Ale już teraz zachęcam do lektury :)

      Usuń
  9. cherryladyreads19 maja 2020 10:56

    zapowiada się ciekawie :)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Zmiana adresu blogowego

Zapraszam na  https://monikaolgalifestyle.blogspot.com/ Blog o książkach, o filmach, o podróżach, o modzie... Choć nie tylko. Mam nadzieję, że mimo tej zmiany zostaniecie ze mną i będziecie mi towarzyszyć podczas naszej blogowej przygody tak samo, jak do tej pory :)
9 komentarzy
Czytaj więcej

Aktualnie czytam #259

Tana French, Z dala od świateł Od wydawcy: Najnowsza powieść pierwszej damy irlandzkiego kryminału. Nominowana do Goodreads Choice Awards 2020. Mała miejscowość w małym kraju. Żaden z jej mieszkańców nie jest taki, jaki się wydaje. Trudno rozpoznać, kto jest przyjacielem, a kto wrogiem. Zwłaszcza jeśli się jest outsiderem. Cal Hooper, były detektyw policji z Chicago, osiedla się na irlandzkiej wsi. Zmęczony obracaniem się w środowisku przestępców, spodziewa się znaleźć tu spokój i poświęcić się wyłącznie remontowi domu i obcowaniu z przyrodą. Kiedy jednak miejscowy dzieciak prosi go o pomoc w odnalezieniu brata, Cal przekonuje się, że nie uda mu się uciec od tego, czym zajmował się w przeszłości ­– raz policjant, zawsze policjant. Musi sięgnąć po swoje stare metody, by przebić się przez gąszcz działań, motywów i wzajemnych relacji mieszkańców okolicy. Każdy z nich coś ukrywa, a wielu wolałoby, żeby przybysz z Ameryki zrezygnował ze swojego dochodzenia. I dają mu to odczuć w mniej lub b
33 komentarze
Czytaj więcej

Poezja #7

Dziś ponownie Rafał Wojaczek i dwa wiersze: Na jednym rymie (poświęcony Jadwidze Z.) i Była wiosna, było lato . Na jednym rymie Ile kwia­tów tyle świa­tów na tym świe­cie jed­nym Ile oczu tyle świa­tła na tym świe­cie ciem­nym Ile dzwo­nów tyle gło­su na tym świe­cie nie­mym Ile trwo­gi tyle wia­ry na świe­cie nie­wier­nym Ile wier­szy tyle praw­dy na świe­cie nie­pew­nym Ile męki tyle chwa­ły na świe­cie do­cze­snym Ile klę­ski tyle pę­tli na świe­cie śmier­tel­nym Ile śmier­ci tyle szczę­ścia na tym świe­cie nędz­nym Była wiosna, było lato Była wiosna, było lato, i jesień, i zima  Był poeta, co sezony cierpliwie zaklinał Na mieszkanie i na miłość, na trochę nadziei  Na obronę ode klęski, oddalenie nędzy Na ojczyznę, tę dziedzinę śmierci niechybionej  Na jawną różę uśmiechu pięknej nieznajomej Na prawo ważnego głosu, na wiersz nie bez echa  Na Księgę, która by mogła nie zwać się gazeta Na dzień dobry, na noc cichą, na sen, nie na koszmar  Na matkę, na ojca, wreszcie i na litość Boga
34 komentarze
Czytaj więcej