Dziś ponownie Rafał Wojaczek i dwa wiersze: Na jednym rymie (poświęcony Jadwidze Z.) i Była wiosna, było lato.
Na jednym rymie
Ile kwiatów tyle światów na tym świecie jednym
Ile oczu tyle światła na tym świecie ciemnym
Ile dzwonów tyle głosu na tym świecie niemym
Ile trwogi tyle wiary na świecie niewiernym
Ile wierszy tyle prawdy na świecie niepewnym
Ile męki tyle chwały na świecie doczesnym
Ile klęski tyle pętli na świecie śmiertelnym
Ile śmierci tyle szczęścia na tym świecie nędznym
Była wiosna, było lato
Była wiosna, było lato, i jesień, i zima
Był poeta, co sezony cierpliwie zaklinał
Na mieszkanie i na miłość, na trochę nadziei
Na obronę ode klęski, oddalenie nędzy
Na ojczyznę, tę dziedzinę śmierci niechybionej
Na jawną różę uśmiechu pięknej nieznajomej
Na prawo ważnego głosu, na wiersz nie bez echa
Na Księgę, która by mogła nie zwać się gazeta
Na dzień dobry, na noc cichą, na sen, nie na koszmar
Na matkę, na ojca, wreszcie i na litość Boga
Ale choć się wierszem wolnym trudził albo rymem
Sennym szeptem, pełnym głosem, rozpaczliwym krzykiem
Wiosna przeszła, lato przeszło, i jesień, i zima
I poeta nie zaklina już ale przeklina
Oba wiersze mi się podobają.
OdpowiedzUsuńCieszę się :)
UsuńMam podobnie jak Agnieszka - wiersze mi się podobają - wszak bohaterka Wielkiego Oczekiwania też "pisze do szuflady". PS. U mnie latają z wiaderkami :)
OdpowiedzUsuń:)
UsuńCzytałam już jeden, inny wiersz autora.
OdpowiedzUsuńKsiążki jak narkotyk
:)
UsuńJak pięknie. Warto czytać poezję
OdpowiedzUsuńZgadzam się z Tobą, warto! :)
Usuń❤❤❤
UsuńDawno nie zaglądałam do Wojaczka...
OdpowiedzUsuńJa wróciłam do niego niedawno :)
UsuńIdealnie dopasowane do pory roku :)
OdpowiedzUsuń:)
UsuńKoleżanka namawia mnie do poczytania Wojaczka
OdpowiedzUsuńPrzyłączam się do namawiania :)
UsuńMoja ciocia kocha poezję, więc jej polecę powyższy tomik.
OdpowiedzUsuńCieszę się :)
Usuń"Na jednym rymie" do mnie trafia.
OdpowiedzUsuńAutor porusza bardzo ważne tematy na zasadzie kontrastu.
Świetnie to robi, tym bardziej, że dużo w tym wierszu prawdy...
Pozdrawiam!
Bardzo lubię ten wiersz :)
UsuńZdjęcia bardzo ładne :) wiersze też proste, trafiające w serce :)
OdpowiedzUsuńMiło mi :)
Usuńpiękne zdjęcia :) a poezja nie do końca gra mi w duszy :P
OdpowiedzUsuńDziękuję!
UsuńJa mam kilku wybranych poetów, do których lubię wracać co jakiś czas :)
Ostatnio nieśmiało zaglądam do poezji, więc będę miała ten tomik na uwadze :)
OdpowiedzUsuńCieszę się :)
UsuńPiękne wiersze, dawni polscy poeci umieją czarować słowem. :)
OdpowiedzUsuńTo prawda :)
UsuńMam ogromny sentyment do Wojaczka i tak sobie myślę, że chętnie wrócę do jego poezji.
OdpowiedzUsuńCieszę się :)
UsuńŚwietne wiersze, chętnie się zainteresuje tomikiem. Lubię pisać wiersze, a czytać jeszcze bardziej.
OdpowiedzUsuńBardzo się cieszę :)
Usuń😊😉
UsuńFajnie,że go przypominasz. Był taki czas, gdy była swego rodzaju moda na Wojaczka, teraz jakoś odszedł w zaułek pamięci.
OdpowiedzUsuńA ze mną został na całe lata :)
Usuń