Józef "Ziutek" Szczepański i jego wiersz, znany też po innym tytułem "Do Matki!".
Dziś idę walczyć, Mamo!
Może nie wrócę więcej,
Może mi przyjdzie polec tak samo
Jak, tyle, tyle tysięcy.
Poległo polskich żołnierzy
Za Wolność naszą i sprawę,
Ja w Polskę, Mamo, tak strasznie wierzę
I w świętość naszej sprawy.
Dziś idę walczyć, Mamo kochana,
Nie płacz, nie trzeba, ciesz się, jak ja,
Serce mam w piersi rozkołatane,
Serce mi dziś tak cudnie gra.
To jest tak strasznie dobrze mieć Stena w ręku
I śmiać się śmierci prosto w twarz,
A potem zmierzyć - i prać - bez lęku
Za kraj! Za honor nasz!
Dziś idę walczyć, Mamo!
Piękne Monika Olga. Pozdrawiam, zabiegany poranek miałem ;-) .
OdpowiedzUsuń:)
UsuńTo przepiękny wiersz. Znam dobrze tego twórcę. Józef "Ziutek" Szczepański to jeden z ukochanych poetów mojej mamy.
OdpowiedzUsuńO, jak dobrze, że nie jest zapomniany...
UsuńZnam ten wiersz i choć czytałam go już wiele razy, zawsze niezmiennie wzrusza mnie do łez.
OdpowiedzUsuńMam tak samo...
UsuńPiękny wiersz. Taki prawdziwy!
OdpowiedzUsuńTak!
UsuńQuesta è una poesia bellissima.
OdpowiedzUsuń:)
UsuńNie znałam, ale dzięki Tobie poznałam. Taka radość trochę bije z tego wiersza w obliczu zagrożenia życia.
OdpowiedzUsuńTo jest też to o czym sporo Powstańców Warszawskich mówi: oni całą okupację czekali na tę chwilę odwetu! Stąd ta chęć do walki...
Usuń