Poezja #28

"Cztery pory roku" i Józef Antoni Birkenmajer

Każ­da u nas pora roku —

Lato, je­sień, zima, wio­sna —

Każ­da dużo ma uro­ku,

Każ­da pięk­na i ra­do­sna.

Weź­my lato: — peł­ne słoń­ca

Daje uciech nam do koń­ca,

Moc wy­cie­czek w góry, lasy,

Naj­pięk­niej­sze to wy­wcza­sy.

No a je­sień, — je­śliś zu­chem,

Pusz­czaj wia­trak moc­nym ru­chem —

Gdy wy­so­ko smok ten leci,

To się śmie­ją wszyst­kie dzie­ci.

Zimą — świat się w śnie­gu nu­rza —

Więc z san­ka­mi pędź na wzgó­rza,

Wnet ra­do­ści ci przy­bę­dzie

W jeź­dzie na dół w wart­kim pę­dzie.

Albo ślicz­na pol­ska wio­sna

Tak upoj­na, tak ra­do­sna —

Pierw­sze kwiat­ki za­kwi­ta­ją

I sło­wi­ki nam śpie­wa­ją...

Tak, tak, każ­da pora roku:

Lato, je­sień, zima, wio­sna —

Każ­da dużo ma uro­ku,

Każ­da pięk­na i ra­do­sna.