"Jesień"
Jesienna szarość nad bezkresem Bieszczadów przysiadła,
Pomiędzy buki i zielone świerki znikąd się nagle zakradła.
Delikatną nicią pajęczyny pożółkłe źdźbła trawy złączyła,
Niebo nad górami zasnuła, świergot ptaków sobą uciszyła.
Wszystkie kolory lata gdzieś w tej szarej nicości zniknęły.
I blaski słoneczne nad burymi chmurami też się rozpłynęły.
I chociaż czasem jasny promień obłoki skłębione przebije,
To nie pokona nostalgii jesiennej, która wśród mgieł żyje.
I samotną ławeczkę, po cichu, radość istnienia też opuściła.
Smutna będzie stała i w ciszy będzie przed siebie patrzyła.
Nikt na niej nie przysiądzie, żadna dłoń się tutaj nie złączy.
Nikt czułych słów nie wypowie, złamanych serc nie połączy.
Szarość ją dzisiaj pokryje, chociaż wczoraj szczęśliwa była,
I widziała piękną namiętność, co zachwycona nas uwodziła.
Bo żadna myśl tu nie zmierza, żadne marzenie nie wędruje,
Żadna dusza nad nią się już nie unosi i świtu nie wyczekuje.
Bo to zły czas jest na uczucia, na zakochanych ust zbliżenia,
Na westchnienia gorące, na tęskne ku gwiazdom spojrzenia.
I chociaż na tej ławeczce cudowna miłość latem rozkwitała,
To we mgle i w ciszy Otrytu, dziś będzie jesiennie szarzała.
To wiersz pochodzący z tomiku „Takie Tobie… ciszą bieszczadzką pisane” autorstwa Jana Jerzego Stanka.
W tomiku znajdziemy 35 wierszy, a każdy z nich opiewa piękno bieszczadzkiej przyrody. W każdym z nim jest też tęsknota za minioną miłością.
W naszym życiu zachodzą zmiany, a piękno, urok i czar otaczającej nas natury pozostają niezmienne. Wszystko co się dzieje jest naturalną zmianą zachodzącą w świecie przyrody.
Wracając na bieszczadzkie szlaki dostrzegamy tę stałość i ciągłość mimo tego, że my już jesteśmy kimś innym.
A Bieszczady zachwycają niezależnie od wszystkiego i niezależnie od zmian zachodzących w naszym życiu.
Tęsknota… Ona też wyrywa się z tych wierszy. Tęsknota za utraconą miłością. Tęsknota za wspólnym czasem spędzonym na bieszczadzkich połoninach. Tęsknota za wspólną wędrówką po bieszczadzkich szlakach. Tęsknota za wspólnym odpoczynkiem na ławeczce. Teraz to są samotne wyprawy…
A Bieszczady? Są wciąż takie same. Zachwycają o każdej porze roku.
Będę wracać do tych wierszy nie raz. Nie tylko dlatego, że Bieszczadami i ja jestem zachwycona. W obcowaniu z poezją najwspanialsze jest to, że możemy wracać wciąż i wciąż do tych samych wierszy, a za każdym razem zachwyci nas coś innego. To nieustanne odkrywanie piękna strof…
Jestem przekonana, że jeszcze nie jeden raz podzielę się z Wami wierszem pochodzącym z tego tomiku.
Wpis powstał we współpracy z wydawnictwem WFW.
Piękna recenzja Monika Olga. Takich Poetów należy czytywać, pozdrowienia :-) .
OdpowiedzUsuńDziękuję za miłe słowa :)
UsuńCytowany wiersz zachęca do sięgnięcia po ten tomik.
OdpowiedzUsuńMiło mi, że tak uważasz :)
UsuńPiękne słowa :)
OdpowiedzUsuń:)
UsuńPoezja jest nie dla mnie.
OdpowiedzUsuńJa wróciłam do poezji po kilku latach i to była bardzo dobra decyzja :)
UsuńPrzekonałam się do wierszy, więc chętnie poznam ten tomik.
OdpowiedzUsuńGorąco zachęcam :)
UsuńDla osób lubiących poezję i Bieszczady to na pewno nie lada gratka.
OdpowiedzUsuńTak!
UsuńŚwietnie napisane, muszę sięgnąć po tomik <3 Dobrego tygodnia!
OdpowiedzUsuń:)
UsuńPięknie. Chętnie bym zajrzała do tego tomiku. Cenię poezję. :)
OdpowiedzUsuńGorąco polecam!
UsuńJa też chętnie sięgnę po ten tomik. Dawno nie czytałam żadnej poezji :)
OdpowiedzUsuńBardzo mnie to cieszy :)
UsuńMusze wrócić do poezji, ale bardziej ze względów naukowych. Może jednak kiedyś sięgnę i po tę pozycję :)
OdpowiedzUsuńJa wróciłam do poezji po kilku latach i bardzo się z tego cieszę :)
UsuńNie jestem fanką poezji (no poza kilkoma wierszami), więc na sam tomik się nie skuszę, ale ten wiersz, który zacytowałaś, jest piękny!
OdpowiedzUsuń:)
UsuńCudny wiersz, po raz kolejny czytam o nim na blogu.
OdpowiedzUsuń:)
UsuńAch, zatęskniłam za Bieszczadami
OdpowiedzUsuńTo tak jak ja :)
UsuńPoezja bardzo pasuje do jesieni
OdpowiedzUsuńCoś w tym jest :)
UsuńChętnie zaszyłabym się w Bieszczadach i czytała te wiersze:)
OdpowiedzUsuńOj, ja też :)
UsuńNie jestem fanką poezji, ale wiem komu mogę ją polecić.
OdpowiedzUsuń:)
UsuńZgadzam się.... Wiersze w tym tomiku wzruszają i napełniają serce tęsknotą - nie tylko za Bieszczadami
OdpowiedzUsuń